Nou, het is gelukt, in iets meer dan een uur heeft Siebe het 10 km parcours afgelegd!
Dat is heel knap van hem, als je bedenkt dat hij hiervoor nog nooit iets aan sport heeft gedaan en dat hij twee jaar geleden nog rookte als een schoorsteen. We moesten ontzettend goed opletten om hem na het startschot in de massa te spotten, maar we hadden hem.
Hij zag of hoorde ons niet, ondanks ons gekrijs.
De auto stond bij mijn oude bibliotheek aan de Sophialaan (naast de Deense ambassade),
en daar deden Saar en Siebe nog even een cooling down.
Wat een gezellige bomen. Die zijn me in al die jaren nog nooit zo opgevallen.
(Ik heb nog naar Dineke uitgekeken en dacht steeds dat ik haar zag, maar neen, ze was het niet. Ze leken er wel op.)
‘Ze..?’
Al die vrouwen waar ik vrolijk naar zwaaide en waar ik veelbetekenend naar keek, die ze. 😉
OK. Zie dat je ‘m hebt gespot vlak voor mijn oude werkgever, het min van F.
Dat waren nog eens tijden…
Ja. ook de plek waar mijn vader na zijn pensionering nog rondhing vanwege een commissie waar hij in zat en de locatie waar Kraamkliniek Bethlehem stond, waar ik weer ben geboren. Zo. Een historisch plek dus.
Goed hoor. Deed Saar ook mee?
Neen die koelde alleen down.
Tjeezus, de Sophialaan, als je die uitkijkt, niet naar Plein 1813, maar de andere kant op, dan had je mijn werkgever kunnen zien. Ik loop elke dag tussen die bomen, met veel plezier.
Knap gedaan, Siebe. Dezelfde tijd als de winnaar, zag ik op het journaal.
Die kant op, dat is de Kerkstraat, daar heb ik gewoond, weet je nog?
De winnaar deed er 32 minuten over.
Ik zag hem nog op TV, niet Siebe, die herken ik ook niet op de foto, maar de loop.