Onze Bess is een bemoeizuchtig, bazig stinkbeest. Zodra het ergens ook maar een beetje onrustig is, wil ze een potje knokken.

Rokko heeft haar in de zomer een bloedneus geslagen omdat ze iets te dicht bij de voerbak kwam en ze hem al een aantal dagen irriteerde. Ook Tanbelle (de veel grotere Franse buurhond) zet haar elke keer op haar plek. Maar Ulane (de andere buurhond), die arme lieve sukkel, moet het ontgelden. Die kruipt onderdanig over de grond en probeert zo bij ons naar binnen te schuiven, helemaal NIET onder de indruk van een hysterisch krijsende Bess. Die (Bess) grijpt haar (Ulane) bij haar oren en haar nekvel en bijt haar bont en blauw. Er vloeit gek genoeg geen druppel bloed. Het is meer keihard knijpen.

Maar op straat in Amsterdam zijn de mensen altijd zwaar vertederd door haar snoezige toetje. Ze moesten eens weten.