Vanmiddag ging ik volgens afspraak bij de familie Berthet langs met mijn ordinateur portable om mijn tekeningen en schilderijen te laten zien. Dat werd een genoeglijke bijeenkomst. Ik kreeg het werk van Paul te zien, tekeningen in zwart-wit en kleur en we kletsen over het leven. Tenslotte kreeg ik het gedicht over het kapelletje, geïllustreerd en wel als souvenir mee.

Later moesten we nog een paar boodschappen in Dun doen. De Boerenbond verkoopt van die lekkere klompsokken, ook voor laarzen te gebruiken. Ze waren deze keer tot 2 januari dicht tot grote teleurstelling van de meisjes, die de koopwaar net zo interessant vinden als wij. Speentjes voor lammetjes, kippen- of koeienvoerbakken, alle soorten gif enz.
“Had u koude voeten of zo?” vroeg de altijd rokende baas van de Bond, in stofjas, jawel, toen we een stapeltje kwamen afrekenen. Haha, dat was nog eens lachen! Het werd een dolle boel. :s
Op de terugweg besloten we vanwege het werkelijk schitterende weer met een omtrekkende beweging naar huis terug te rijden. We stopten even op het punt met uitzicht op Saint Sulpice, waar we ook nog toevallig de wateropnemer van de gemeente tegenkwamen. Bonne Année et bonne santé! En hij lachte zijn bruine gebitje bloot.