De quad van Valdi

Het leek vanochtend om 09:00 uur wel nacht en mijn nieuwe ruitenwissertjes kwamen goed van pas, want allemachtig, het regende niet zo’n klein beetje!
Het hulpje van Valdi haalde de voorwielen er ?¬©?¬©n voor ?¬©?¬©n behendig af en verving de velgen door een stel dat klaarlag. Valdi zelf was non-stop aan het bellen, zoals altijd. Hij heeft een bluetoothdingetje op z’n kop, waardoor het steeds lijkt alsof hij in het wilde weg maar iets zegt.

Wielloze 2cv

Omdat hij de poen cash wilde Рde geleverde waar was van w?®?®r iemand anders Р, moest ik eerst naar de bank, omdat ik net niet genoeg bij me had. Het geld vliegt hier met dezelfde snelheid de deur uit, als je het uit de muur trekt. Dit land is echt niet goedkoop, betaalbaar is eigenlijk alleen in een restaurant eten en op hout stoken. Petroleum is bijna niet te geloven zo duur.

Lucienne en dochter

Met de nieuwe wielen reden Yeva en ik naar mijn vriendin Lucienne, met wie we hadden afgesproken in het kader van de praktijkopdracht geschiedenis van Yeva. Ze (Yeva) zou eigenlijk haar grootouders hebben moeten interviewen over hun jeugd, de crisisjaren, de oorlog en hoe het leven eruitzag, toen zij 16 waren, alleen heeft ze die niet meer, grootouders. En Lucienne wilde graag vertellen over vroeger, haar schooltijd, haar werkzame leven en haar ouders.

De Leica werd op het statief gezet en we begonnen. Tussendoor kwamen allerlei, niet voor het project relevante zaken ter sprake, zoals de telefoon die het al 2 weken niet deed, het weer, de kleinzoon, en af en toe werd ze weer gegrepen door verdriet, als ze het over haar overleden ouders en man had.
Ik heb net een paar fragmenten bekeken en het ziet er geweldig uit. Misschien moeten we dit bij alle buren doen, dat levert een prachtige orale geschiedschrijving ?† la Depardon op.