Uitzicht vanaf het terrein van Garage Ruimzicht

Maandag moet ik bij het CT-station in Gu?©ret zijn, waar ik een afspraak heb om 9:15. De eend is er helemaal klaar voor, als hij (zij) tenminste start.
De start noch die eend is een probleem, het is die zenuwenlijdersnatuur annex faalangst die mijn succes in de weg staat en dat is al mijn hele leven zo. Ja, daar ben ik nu eindelijk op de valreep eens achter gekomen. Dat zenuwenlijdersgen heb ik integraal van mijn vader ge?´rfd, geef een ander maar de schuld, dat zei ik al eerder. Er is niets aan te doen en het is nu ook te laat om te veranderen, alsof er ooit een juist tijdstip zou zijn, want erfelijk materiaal, wat kan je daar nu anders mee doen, dan het aan de volgende generatie doorgeven. Arme, arme kinderen.

Alle gekheid op een stokje (citaat Mevrouw van Dorp, docent geschiedenis Rijnlands Lyceum, 1968) , om die eend en mij sans stress door de keuring te loodsen, moet alles in orde zijn en in oktober had ik al die stompzinnige randverschijnselen als alarmlichten en ruitensproeier voor de zekerheid met veel gemopper in werking gesteld en of die nu zo noodzakelijk zijn, weet ik niet, toen in ene de rechterruitenwisser op half zeven hing. Daar kan zo’n auto op worden afgekeurd, want weet je hoe onveilig dat is! APK of CT is in feite een veiligheidskeuring, beweren ze. En dat ze de vervuiling meten, schijnt, hoewel de eend weer een soort vrijstelling heeft.
Ik heb af en toe de indruk dat het meer bedoeld is om de noodlijdende garagisten in Nederland een beetje werk te bezorgen. In Frankrijk zijn dat twee gescheiden circuits, het CT-station heeft geen enkel belang bij goed- of afkeuren, ik zou bijna zeggen integendeel, omdat je in de meeste gevallen binnen een bepaalde tijd gratis kunt terugkomen voor een herkeuring.
Vandaag ging ik samen met mijn eigen man langs garage Ruimzicht om nieuwe ruitenwisserbladen te halen. Daar stonden die arme autootjes te kleumen onder een laagje sneeuw, ach. De Bijlmerbajes zag er ook niet al te uitnodigend uit, en waarom zou die ook?

Arty filmonzin bij Loogman, Wassen Met Textiel

Op het toerprogramma stond nog: Loogman, wassen met textiel, bekend van een andere gelegenheid, en de aanschaf van een feestpakket met sterretjes en confettigedoe voor de oudejaarsavond, wat meer Siebe & Saars ding is, zeg maar.
Bij Loogman heb ik een schitterende arty film geschoten, moppie muziek derachter geplakt en hoppetee, online geslingerd. Hij duurt zoals altijd weer veel te lang, omdat ik geen zin heb om het serieus te nemen. Of het moet faalangst zijn, die stoere praat van me.

Ach, wat kan het allemaal schelen, zaterdag zijn we er weer! En koud dat het er is: -8¬?C, kreeg ik telefonisch door. Merde! De oleanders staan nog buiten.