De buurman van het grote huis op z’n quad

We meldden ons om 08:30 uur bij het stadion van de bourg, waarvan we niet eens wisten dat het bestond. Het ligt 250 m voorbij het restaurant, geen wonder dat we het niet kennen, verder reikt onze actieradius niet.
De quads en moto’s stonden al klaar, stoere jongens, ferme knapen en wij, benzineloze losers, hadden net geen noddic wokkers bij ons (over my dead body).

Vertrek quadcolonne

De hele wandeltocht bleek 1 grote avondvierdaagse met om de 5km foerage in de vorm van een tafel met limonade, koekjes, cake en chocolade, verzorgd door een lid van het Comit?© des F?™tes met auto. We liepen langs de weg, door het bos, klommen en daalden en liepen door gehuchten, waar we nog nooit waren geweest.

De wandelaars

Het aantal wandelaars beperkte zich tot een man of 15, die we al snel kwijt waren omdat we met 2 anderen als enigen de 16 km deden. Die route leidde tenslotte door ons eigen dorp en verdomd als het niet waar was, voor de zoveelste keer langs de weg die in een beek verandert.

We hoorden het gegil en gelach van de twee jonge vrouwen v????r ons, tot ik dezelfde geluiden begon te maken. Het was namelijk geen stevig zand, maar stinkende blubber, waar ik niet op, maar in sprong. Shitterdeshit! Of eerder: Merde! Hilarisch gegil van die twee anderen. Siebe speelde vals en liep in het weiland ernaast.

Het stadion

Bij de finish moest ik aan iedereen mijn bemodderde broek laten zien, in plaats van medailles of duizendschoon. Al snel ging het gesprek over de beroerde internetverbindingen, en dat Orange als verweer had: we hebben geen klachten ontvangen, dus er is niets aan de hand. Om helemaal knettergek van te worden. Wie zei dat ook weer? Oh ja, die geblondeerde.

Over kappers gesproken, ik was zo brutaal aan de giechelende dames te vragen waar zij zich lieten knippen en ze riepen in koor: in Bussi?¬Ære! en wezen naar de vrouw die bij de inschrijving onze namen had genoteerd. Zij bleek een mobiele kapster te zijn, die heel handig aan huis komt. Hoe zou dat dan gaan? Heeft ze dan zo’n haarwasbak bij zich en moet je zelf je haren bij elkaar vegen? En praat je dan niet met elkaar via de spiegel, wat ik altijd gek blijf vinden?
Daar ga ik volgende week achterkomen als ze hier langskomt.