De Britse buurman is een paar dagen de hort op, dus ik mag op de twee kippen passen. Ach, wat een levensgeluk, kippen. Als ik me vertoon en gekke kipgeluiden maak, komen ze uit de struikjes te voorschijn, waarin ze zich ophouden vanwege de warmte. Ik was begonnen ze te verwennen met kleine slakjes en sla, wat op prijs werd gesteld.
Ze weigeren alleen nu hun gewone brokjes. Ze drentelen om me heen en maken binnensmondse geluiden:”Gooooodverrrrrdommuh…” zo klinkt het. Als ik ze wil pakken, gaan ze zitten in de houding van: neem me, neem me. Daar kunnen we niet aan beginnen, zeg.
Gisteravond wilden ze niet naar bed. Omdat ze in een gated community zitten en de buren me verzekerden dat de vossen hier absoluut niet komen, heb ik ze maar laten scharrelen. Elke dag 2 eieren.

Doodgereden

Die belachelijke dierenliefde strekt zich ook uit tot kikkers en padden. Kijk nu toch eens naar zo’n stokoude pad, die zich onder een ouwe steen ophoudt, het diertje. Hier op het veld scharrelen de baby’s rond. Soms zijn ze in de emmers van de buren gevallen, die die hebben klaarstaan voor de regen. Als je er niet op tijd bij bent, verdrinken ze.
Ik zat bij de andere buren en het ging over mollen, slangen en andere hinderlijke beesten.
– Als je een kikker kust, wat krijg je dan? vroeg ik om lollig te zijn.
Ze keken me verbijsterd aan.
– Een prins! Een prins, natuurlijk!
– Peut-?‚Ñ¢tre, peut-?‚Ñ¢tre. Ze wisten niet waar ik naartoe wilde.
– Maar als je een pad kust, wat krijg je dan?
Dat wisten we geen van allen. We hoorden de padden roepen. Hele sympathieke geluidjes, heel iets anders dan die herrie van kikkers.
– Ga je een pad kussen?
Ze zien er zo schattig uit, zei ik, ik ben verliefd! Die gouden oogjes! Enzovoorts.
Getikt, cingl?©, echt hoor.

Ondertussen waren deze week alle kleine weggetjes in ons gehucht dankzij ons gezamenlijk gemaai in groene boulevards veranderd. Vooruit, dacht ik, ik zal die vlier bij de ingang van de grange ook maar eens kortwieken. Ik kan trouwens nauwelijks zien, waar ik achteruit inrij met al dat onkruid, dus hup. Maar kijk, wat ik aantrof:

De vader kwam al na 3 minuten kijken en voeren. Zouden ze het niet te warm hebben?