Artistiek stilleven
Ik zat met al die perziken van de buren, die ze zelf niet wilden, omdat ze niet echt lekker waren, en piekerde wat ermee te doen. Dat komt natuurlijk omdat ik ze te exotisch vind om ze zomaar op de grond te laten liggen ten prooi aan wespen en schimmels. En dat ik niks kan weggooien, een soort tweede-generatie-ikhebdeoorlognogmeegemaakt-syndroom.
Juice Extractor!
Josephine riep via Facebook vanuit Portugal: een sapstoompan! en warempel, toen ik me daar even in verdiepte, leek me dat nu eens een goede aanschaf. De pan bestaat uit drie onderdelen, onder voor het water, boven voor het fruit en midden om het sap op te vangen, dat door de stoom uit het fruit stroomt door de gaatjes van het bovenste gedeelte. Midden zit een slangetje, die je maar in een fles of pot hebt te steken om alles gesteriliseerd en wel op te vangen. De boel daarna laten gisten en destilleren zit er dan helaas niet meer in.
Made in China
Ik bestelde er een paar dagen geleden een bij Amazon.fr en om 12:00 werd hij bezorgd door de nieuwe postbode, met wie ik tot vandaag slechts een enkel woordje heb gewisseld van het bekende rijtje, merci, bonne journ?©e et au revoir, of ?† demain.
– Ha, l’extracteur de jus! riep ik verheugd, en vond het jammer dat ik dat niet in het Engels kon roepen vanwege de star-trekachtige naam: The Juice Extractor. Of Doctor Who.
Omdat de postbode een wenkbrauw optrok, legde ik uit: pour extrair le jus des fruits, des p?‚Ñ¢ches, des pommes, des raisins, n’importe quoi!
Of je er ook met kon ontpitten (d?©noyauter) , vroeg hij, maar dat was niet nodig, zei ik, je mikt alles er gewoon in en de stoom doet de rest. Pitten en schillen blijven bovenin achter.
– Oh, u spreekt tegenwoordig goed Frans, zei hij. Krijg nou niks! Een beetje me lopen te beledigen. Buurman P. lachte zich een deuk toen ik hem dat verontwaardigd vertelde.
Ik begon na het lezen van de gebruiksaanwijzing meteen met het eerste kilootje perziken, die al aardig op weg waren oneetbaar te zijn, om eens te kijken wat er zou gebeuren. 50gr suiker op 1 kilo, was het devies.
Pot met suiker staat al klaar voor de eerste serie
En ja hoor, het water in de onderste pan (3/4 gevuld) kookte al snel en na 45 minuten had ik mijn eerste pot perziksap. Een kind kan de was doen, makkelijker kan niet, fluitje van een cent enzovoorts. Met nog een tweede pot sap die ik gemaakt had zonder pitten om te vergelijken en een paar glaasjes, ging ik bij de buren langs (bistro ?† domicile), Die kunnen proeven, en dat niet alleen, ze kunnen het ook onder woorden brengen.
– Maar dat is niet slecht! Echt niet! Lekker, hoor! Je kunt wel proeven dat de perziken niet top zijn, maar het is heel drinkbaar (buvable) en moet je voorstellen met goede zoete rijpe perziken! Die tweede mag iets meer suiker hebben. Neen, een geweldig ding, die Juice Extractor!
Verrassende kleur, dat perziksap
Kijk, dat zijn testers waar je iets aan hebt. Morgen gaan we na de rest van de perziken, appels en tomaten proberen. Ha, dat is leuk! En dat is iets wat ik kan doen, terwijl de computer beeld aan versturen is en ik beide processen beurtelings in de gaten moet houden. Ik moet morgen ook nog paddestoelen zoeken, want die zijn weer gesignaleerd. Druk, jongens.
Ik wil het ook druk hebben met sapjes maken. In plaats van 45 ouders mediawijsheid bij te brengen omdat het hun lieve schatjes de meest weerzinwekkende tweets de wereld insturen. Druivensap moet ook lukken, toch? De druiven zijn niet veel soeps dit jaar.
Ja met druiven lukt het heel goed. En aardbeiensap is helemaal goddelijk. Als je het sap in bruine / groene flessen bewaard, verkleurd het sap minder. Er zijn van die rubberen doppen te koop voor op grote en kleine flessen. Handig.Succes er mee.
Ik doe die sappen, terwijl ik aan de computer zit, zoals gezegd, als de verbinding het tenminste doet. De druiven zijn reeds geconsumeerd door de mussen, die hier nog volop aanwezig zijn, tot ergernis van de buren. Als ik mijn kop steek in een enorme woekerende druivenstruik, die een muur van het huis van (de sinds lang overleden) Octave bedekt en over het dak verdergaat, krijg ik een gigantisch wolk van mussen over me heen. Erg lollig.
Ik haal 1 liter sap uit 4 kilo appels, die dit jaar niet erg sappig (juteux) zijn, en maal het restant door de molen, wat weer 1 liter appelmoes oplevert.
Toevallig haalde ik van de week het boekje Supersappen uit de bieb. Ik maakte de volgende:Spinazie, appelen, gele paprika, en een snufje kaneel. Het was vurrukkuluk. Er staat ook nog bij waar het goed voor is (deze voor hypoglykemie)maar het is vooral lekker.
Alles bij elkaar, Doris? En waar heb je dat in gedaan?
En trouwens: gefeliciteerd! Vergeet ik dat bijna.
En btw, hier in FR heb ik nooit last van die hypodinges, aanradertje, hoor.
Eerlijk gezegd heb ik ze in de keukenmachine gegooid. Ik had het geheel moeten zeven maar dat vond ik natuurlijk zonde. Dus werd het een soort smoothie. Kaneel erover en in een glas. Eigenlijk kan het me niet schelen waar het goed voor is, als het maar lekker is. En dat was het.