Vorige week was ik bij de premi?®re van het stuk Fa. Bureau & Co, geschreven en geregisseerd door Angel Liegent, al eerder in dit weblog genoemd bij een andere gelegenheid en voorstelling, in april vorig jaar.
Dit stuk was voor de hele familie, en er zaten dan ook een heleboel kinderen in het zaaltje van Theater De Ruimte (Cliffordstraat 38, Amsterdam). Achter me werd Frans en voor me Nederlands gesproken en toen de baby achter me een beetje begon te pruttelen, werd hij aan de tiet gelegd en maakte tevreden Franse smakgeluidjes. Echt.
We zagen een man (Bas Dorlandt) en een vrouw (Jade Collet) op kantoor, dat was duidelijk, met twee bureautjes, verhuisdozen, heel veel ordners en een oude tikmachine. Zouden de kinderen nog weten wat dat is? De muziek bepaalde de sfeer en de aard van de gebeurtenissen, met mooie oude Franse hitjes, die ook ooit bij ons thuis werden gedraaid. Toen wist ik natuurlijk nog niet waar ze over zongen, nu verstond ik het allemaal.
Het stuk besloeg 1 kantoordag, met een mooie lunchpauze-scene, bijna zonder tekst, maar wel met geluid, te vergelijken met de gesprekken die de Sims met elkaar houden. Je snapt wat ze bedoelen, maar de taal is niet te achterhalen, een hilarische kruising van allerlei Indo-Europese geluiden. De verhaallijn was een klassieke, de twee verschillende karakters beconcurreren elkaar, krijgen een gemeenschappelijke vijand (de baas, een onzichtbare met stem) en vinden elkaar hierdoor aan het eind.
De trailer van de voorstelling
Het decor suggereerde ook de straat buiten en het kantoor van de baas. Dat laatste vond het kleine publiek niet overtuigend genoeg, want ik hoorde een jongetje zeggen:
– Er is helemaal niemand!
Dat leek me makkelijk op te lossen door een kleine regie-ingreep: de baas: Binnen! (“Biuwen”) te laten roepen op geklop op de deur.
Wat het stuk een enorme kracht gaf, was de dans tussen de scenes door, zo grappig en pseudo-nonchalant, maar ijzersterk, dat kon ik wel zien. Choreograaf was Bas Dorlandt, die niet alleen schitterend beweegt, maar ook het olijke expressieve gezicht heeft, dat precies bij deze voorstelling past.
Ik vond het gein.