Nou, het is gelukt, in iets meer dan een uur heeft Siebe het 10 km parcours afgelegd!

Dat is heel knap van hem, als je bedenkt dat hij hiervoor nog nooit iets aan sport heeft gedaan en dat hij twee jaar geleden nog rookte als een schoorsteen. We moesten ontzettend goed opletten om hem na het startschot in de massa te spotten, maar we hadden hem.

Hij zag of hoorde ons niet, ondanks ons gekrijs.
De auto stond bij mijn oude bibliotheek aan de Sophialaan (naast de Deense ambassade),

en daar deden Saar en Siebe nog even een cooling down.

Wat een gezellige bomen. Die zijn me in al die jaren nog nooit zo opgevallen.

(Ik heb nog naar Dineke uitgekeken en dacht steeds dat ik haar zag, maar neen, ze was het niet. Ze leken er wel op.)