Het is weer zover

Waarom trekt de mensch elke keer naar de Creuse? Om eens lekker te graven, het woord zegt het al.
Met Pasen regende het nogal heftig en toen bleek dat langs de achterwand van de cave zich een vrolijke waterval naar beneden stortte. O, daarom roestte het gereedschap zo, dat raadsel was ook weer opgelost.
Nu is het zo dat al het hemelwater zich in ?¬©?¬©n pijp verzamelt en dan gewoon in de grond naast het huis verdwijnt. Herstel, het verdwijnt helemaal niet, het komt er gewoon weer uit in de cave. Ik had zelf al een plannetje bedacht om aan het eind van de regenpijp een grote slang te binden en die dan buiten het hek te hangen, maar Siebe wilde het Рveel verstandiger Рserieus aanpakken.
En zo kwam het dat er vandaag weer gegraven werd.
Jammer genoeg is het weer prachtig weer, dus testen is voorlopig niet mogelijk.

Goederenvervoer

Vanochtend waren gelukkig alle bekenden op de markt aanwezig. De slisser, die NB een snor liet staan, zijn moeder, de geitenkraam, en het kruidenvrouwtje. Bij de laatste hebben we toch maar weer twee meloenenplantjes gekocht.
Op de markt staat een megagrote plantenkraam, waar alle mensen hun moestuinplanten kopen en naast dit geweld staat dit meisje, met haar kleine sympa handeltje. Tomaten hadden we deze keer niet nodig, zoals bekend. Vorig jaar waren de meloenen opgevroten door de herten.

Tussen de middag fietste ik even naar mevrouw A. van de schuur, met een paar van mijn tomatenplanten. We hadden het over de verkiezingen. Ze was allang blij dat Le Pen eruit lag. Maar zin om zondag te gaan stemmen had ze deze keer niet.
We dronken een aperootje met die lieve man van haar (86 jaar) en bespraken als altijd het leven. Algerije, de Moffen en de herten die mijn bomen vernielen.

“Laat Jean Pierre ze toch met zijn geweer neerschieten”, was haar oplossing.
“En dan vreten we ze op met die heerlijke paddestoelen van ons terrain”, zei ik. Ze schaterde het uit. Ze moet altijd om mijn flauwe grapjes lachen.
Ik hoop wel dat we in september voor het feest van hun 60-jarig huwelijk worden uitgenodigd.

Gooi maar vol

Omdat we alle vier een niet te onderdrukken lust in koek hadden, reden Saar en ik par 2cv naar de Intermarch?¬¨¬© om daar eens goed uit te pakken. We kochten ?¬¨¬©?¬¨¬©n zak gemengde koekjes van het merk Top Budget (0,86 ct) en gooiden meteen de tank vol. Bij de benzinepomp stond weer zo’n zooitje ongeregeld, vage, voormalige veel te oude hippies, die helemaal blij begonnen te roepen toen ik de eend weer startte. Tjesus.
Op de terugweg langs de toeristische route zagen we het ezelsveulen. Ach, wat een vertederend diertje met zijn oren en beentjes.

Familie ezel