Om 01:30 uur kwamen we aan in Puy. (Dat was een half uur later dan begroot dankzij het feit dat we Amsterdam gewoon niet uitkwamen, grr) Vlak bij huis zagen we 1 uil, en twee reetjes, die helemaal niet wegvluchtten, maar een beetje suf langs de weg trippelden.

Parijs was doodstil evenals de weg naar Toulouse. We zagen de luchten steeds mooier worden en vanochtend, toen we om 08:15 werden gewekt door onze vrolijke bakker, was de hemel ouderwets blauw.

Het gras van het voortuintje was gemaaid door Sylvie (denken we), die wist dat we met Pinksteren zouden komen, zo aardig en hartelijk.
Alles was enorm gegroeid, maar iemand had flink zitten schransen van onze plantjes op het terrain. Er waren een paar rode kolen gesneuveld, de uien en de OI-kers waren daarentegen goed opgekomen. Maar…waar zijn de meloenen gebleven? En de courgette? Saars worteltjes en bietjes: weg. En wie heeft de bast van de appelboom gegeten???
Die schattige reetjes van gisteren natuurlijk! Waar is mijn voorlader? Kill, Bess! We hangen een bord op: WIJ HOUDEN VAN HERTEBIEFSTUK! Met een Franse vertaling.

Niks aan te doen. De kersen zijn ook nog niet rijp. Aardbeien zijn groen. De gevonden Iris (zie mei) staat gelukkig nog steeds te bloeien en de Echinacea is al bijna 75 cm hoog. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. (Er is trouwens ook een grote Vinca meegekomen.)

Saar en ik zijn maar naar de markt gegaan om eens flink in te slaan. Ik kon geen weerstand bieden aan 50 preitjes, die naast de kolen gezet gaan worden. Die zullen die nepherten toch niet opvreten?

Alle paden zijn nog steeds begaanbaar en de abri is is gewoon zonder blaren of schrammen te bereiken.

Nu even Roland Garros kijken. Live.

(Naschrift: ik zie dat Meteo hiernaast 13 graden zegt met grijze wolken. Dat is helemaal niet waar. 20 graden en blauwe lucht!)