La Poste

Omdat ik zin had om op internet geld uit te geven en omdat ik nu eindelijk eens een pakket in onze goedgekeurde Franse brievenbus wilde krijgen, bestelde ik enige tijd geleden 2 cdtjes en een DVD, in de verwachting dat die ruim voor Pinksteren gearriveerd zouden zijn.


En ja, op de dag van ons vertrek uit ons Franse gehucht mailde Amazon.fr dat de goederen klaar lagen om verzonden te worden. Hallo, veel te laat natuurlijk. De gedachte dat die arme cd’s daar ten prooi zouden vallen aan wisselende temperaturen en knabbelende oorwurmen en spinnen liet me niet met rust.


Amélie doet ook iets met post.
We hebben dus een goedgekeurde brievenbus. Dat betekent dat de postbode, in ons geval de eeuwig vrolijk kwebbelende madame la Factrice een loper heeft van al die brievenbussen waardoor ze de pakketjes die niet door de gleuf kunnen, er toch in kan doen.

Wacht even, als ze die pakjes erin kan doen, kan ze die er ook uit halen, dacht ik zo.

Ik bel dus een paar dagen geleden vanuit Amsterdam het postkantoor in het aanpalende stadje in Frankrijk en krijg een vriendelijke heer aan de lijn, die ik mijn probleem voorleg.
“Waar moet het naartoe?” is het enige wat hij vraagt. Ik geef ons Amsterdamse adres op en vandaag heb ik hier nu voor me liggen: best of BB, le Tourbillon van Jeanne Moreau en natuurlijk le Fabuleux Destin d’Améie Poulain. Lang leve de Franse PTT.

Luister eens naar die onnozele BB: Je Danse
(Ook heel handig voor Siebe, dat hij eindelijk het verschil tussen suis en suis kan horen.)